umowa na czas nieokreślony

Rodzaj umowy o pracę, w której nie określa się daty jej zakończenia. Rozwiązanie takiej umowy musi być poprzedzone określonym działaniem jednej lub obu stron zainteresowanych. Kodeksu Pracy przewiduje trzy sposoby rozwiązania umowy na czas nieokreślony: podpisanie porozumienia o rozwiązaniu umowy, jej wypowiedzenie przez jedną ze stron lub rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia. Rozwiązanie umowy za porozumieniem stron może nastąpić w każdej chwili i dowolnie określać datę końca umowy. Wypowiedzenie umowy o pracę na czas nieokreślony wymaga złożenia pisemnego oświadczenia jednej ze stron, tak aby druga strona miała sposobność zapoznania się z dokumentem. Jeśli wypowiedzenie następuje z zachowaniem okresu wypowiedzenia to obie strony muszą przestrzegać odpowiednich terminów. Tzw. okresy wypowiedzenia zależą od czasu zatrudnienia u obecnego pracodawcy i wynoszą:

• dwa tygodnie jeśli pracownik był zatrudniony krócej niż sześć miesięcy,
• miesiąc jeśli był zatrudniony co najmniej sześć miesięcy,
• trzy miesiące jeśli pracownik był zatrudniony dłużej niż trzy lata.

Bieg wypowiedzenia rozpoczyna się z początkiem kolejnego miesiąca lub tygodnia. Przepisy prawa pracy dopuszczają skracanie okresów wypowiedzenia w określonych sytuacjach. Pracodawca wypowiadając umowę na czas nieokreślany jest zobowiązany do podania przyczyny wypowiedzenia, pracownik nie ma takiego obowiązku. Zarówno pracodawca, jak i pracownik mogą rozwiązać umowę na czas nieokreślony – bez wypowiedzenia, co oznacza, że zrywają postanowienia umowy w trybie natychmiastowym. Jest to skuteczne jedynie wtedy, gdy mają ku temu uzasadniony powód – a jest nim naruszenie przez stronę przeciwną praw lub niedopełnienie obowiązków (np. nieusprawiedliwiona nieobecność pracownika lub opóźnienie w wypłacie wynagrodzenia ze strony pracodawcy). Każda ze stron może się w takiej sytuacji odwołać do sądu pracy. Dodatkowo, umowa na czas nieokreślony zostaje rozwiązana w sytuacji nieprzyjęcia przez pracownika warunków wypowiedzenia zmieniającego lub może wygasnąć np. w przypadku śmierci pracownika.